Nalika kita sampun mblenjani janji ingkang sampun kita ucapaken, punika napa mboten kasebat sampun kesupen dhateng Gusti? Sampun ngantos kita purun berkahipun, nanging kesupen dhateng Gusti minangka sumbering berkah.
Janji orang tua untuk membawa anak-anak mereka kepada Tuhan harus dipenuhi secara nyata. Teladan bukan dari perkataan saja, tetapi perkataan dan perbuatan.”
Gusti Allah mirsani menapaa kemawon ingkang kita tindakaken sacara tata lair. Nanging Gusti Allah boten kekilapan dhateng menapa ingkang wonten ing manah kita. Pramila, saben-saben kita mangibadah ing ngarsanipun Gusti kedah kita tindakaken kanthi tulusing manah.
Kepercayaan atau iman kepada Tuhan Yesus sebagai Tuhan dan Juru Selamat pribadi harus ditanamkan dan ditumbuhkan mulai kecil di lingkungan rumah dan oleh orang tua melalui doa, pengajaran dan teladan. Dengan demikian, anak-anak kita terberkati dan menjadi berkat bagi orang lain.
Kita punika ugi nampi warisan tata caraning gesang saking para leluhur. Sumangga kita warisi anak-putu kita tata caraning gesang ingkang sae lan leres wonten ing paningalipun Yehuwah supados anak putu kita mangke tansah gesang kanthi leres.
Saben tiyang tamtu saged nglampahi kalepatan. Nanging, sumangga kita sami nresnani kanthi eklasing manah, supados kita saged paring pangapunten kados dene Prabu Dawud.
Umat yang dipilih oleh Allah tidak selalu mengalami hidup yang nyaman. Orang-orang yang menderita bukan berarti ditinggalkan oleh Allah. Orang-orang yang nyaman hidupnya, sebenarnya bisa jadi karena tidak melihat dan tidak mendengar kebenaran Allah.
Nalika perkawis ingkang sae dipun perjuangkan kanthi cara ingkang lepat, mila saged nuwuhaken masalah ingkang saged ndadosaken kapitunan kangge badan kita piyambak. Setya tuhu dhumateng dhawuhipun Gusti Allah punika berkah kangge gesang kita.