Waosan : Lukas 18 : 18 – 30 | Pamuji : KPK 81 : 1 – 2
Nats: “Kawula punika sampun sami nilar sedaya gadhahan kawula lajeng ndherek Paduka.” [ayat 28]
Rumaos paling hebat, paling unggul, paling rosa, paling pinter, lsp, asring wonten ing pribadinipun manungsa. Sinten kemawon ingkang nggadhahi raos kados mekaten punika, ngetingalaken raos “sombong”, kados-kados mboten wonten tiyang lintu ingkang gadhah kaunggulan. Punika mboten namung ing bab kajasmanen, ing bab karohanen tiyang ugi saged dhawah ing watak sombong, mliginipun ing bab ndherek Gusti Yesus. Temah wonten ingkang kawastanan sombong rohani, tegesipun rumaos paling bener, paling suci, paling apik.
Sinten kemawon saged dhawah ing watak sombong lan ngunggulaken dhiri, ugi ing babagan anggenipun ndherek Gusti Yesus. Petrus, salah satunggaling sekabatipun Gusti Yesus ugi dhawah ing watak sombong lan ngunggulaken dhiri. Ing ayat 28 dipun serat: Petrus munjuk, “Kawula punika sampun sami nilar sedaya gadhahan kawula lajeng ndherek Paduka.” Saking punapa ingkang dipun aturaken, Petrus mboten tahan ngunggulaken katresnanipun dhumateng Gusti Yesus, kangge nilaraken sedaya perkawis. Punapa Petrus saestu saged 100% mantep ndherek Gusti Yesus? Nyatanipun mboten! Rikala Petrus ngadhepi ujian “iman”, -wontenipun pitakenan tepang Gusti Yesus punapa mboten-, Petrus nyelaki Gusti Yesus ngantos kaping tiga, nilar Gusti Yesus nalika kasiksa sinalib.
Wiwit kala menapa panjenengan dados pandherekipun Gusti Yesus? Sampun sepinten dangunipun? Menawi mireng pitakenan punika, wangsulanipun nggih mawarni-warni. Wonten ingkang mangsuli wiwit likla utawi cilik mula, wiwit semah, utawi wiwit SMP, SMA, lan sapiturutipun. Kita kedah mbuwang pikiran nyombongaken dhiri, rumaos dados pandherekipun Gusti ingkang hebat lan rumaos sampun kathah ingkang sampun kita tilaraken kangge ndherek Gusti. Awit sejatosipun kita dereng saged nilaraken sedaya kabetahan kamanungsan kita kangge ndherek Gusti. Punapa kita sampun saestu 100% ndherek Gusti?[SWT]
“Dhuh Gusti, mugi kawula saged 100 % manteb ndherek Paduka.”
