Waosan: Markus 16 : 1 – 8 | Pamuji: KPJ. 262
Nats: “Aja padha wedi! Kowe padha nggoleki Gusti Yesus saka ing Nazaret, kang wis kasalib, Panjenengane wis wungu.” (Ayat 6)
Kenging punapa kita wantun ngedalaken arto ageng kangge mbangun usaha/bisnis, kangge pangobatan ing griya sakit utawi kangge ragad sekolah para putra kita? Kenging punapa kita wantun ngorbanaken tenaga, pikiran, materi kangge kabingahan gesang brayat kita? Sedaya punika kelampahan awit kita kagungan pangajeng-ajeng. Lan saestu bingah sanget menawi punapa ingkang kita tampeni ing gesang punika sami kaliyan punapa ingkang dados pangajeng-ajeng kita. Pramila kita rumaos ajrih nalika kasunyatan mboten sami kaliyan pangajeng-ajeng kita, kados usaha/bisnis ingkang awrat malah saged ugi bangkrut, sampun pados tamba dhateng pundi-pundi nanging ngantos samangke taksih sakit, brayat kita kebak momotan. Menawi sampun mekaten, raos ajrih lan sumelang ingkang nguwaosi gesang kita, lajeng dadosaken kita kecalan daya lan pangajeng-ajeng.
Kita badhe sinau saking Maryam Magdalena lan para rencangipun ingkang ngraosaken prihatos lan sisah awit Gusti Yesus, guru ingkang dipun tresnani, seda sinalib. Ngadepi kawontenan punika, Maryam Magdalena, Maryam ibunipun Yakobus ugi Salome mboten mlajeng utawi mundur, punapa malih singitan, nanging tetep setya nresnani Gusti Yesus. Tiyang tiga punika tindak dhateng pasarean badhe njebadi Gusti Yesus. Wonten ing celak pasarean tuwuh pitaken, “Sinten ingkang badhe nulungi ngulingake watu?” Sela ageng punika saged ugi pralambang karibedan, momotan, saha dosanipun manungsa. Punika ngetingalaken bilih manungsa punika ringkih, sarwa winates ngadepi mawarni-warni karibedan. Sami kados Maryam Magdalena lan para rencangipun, kita kaajak sampun ngantos nglokro nglampahi gesang peparingipun Gusti punika, sampun ngantos kita mundur, punapa malih kecalan pangajeng-ajeng. Kados pundi kemawon wujuding karibedan punika kita kedah wantun ngadepi, gesang kedah lumampah.
Malaikatipun Gusti Allah sampun matur, “Aja padha wedi,… Panjenengane wis wungu!” Sampun ngantos kita ajrih, awit Gusti Yesus sampun wungu. Wungunipun Gusti Yesus maringi kita kakiyatan kangge maju mujudaken katresnan, kaleresan, kaadilan, lan katentreman. Gusti Yesus ingkang sampun wungu ugi badhe maringi Roh Kawicaksanan kangge kita, supados kita wantun atur paseksi bab katresnanipun Gusti Allah ing sadengah kahanan. Sugeng Paskah, Gusti mberkahi. Amin. [M@ul].
“Urip ancene angel yen mung dipikir, nanging penak yen wes dilakoni sareng Gusti.”
