Waosan: Yesaya 52 : 7 – 10 | Pujian: KPJ. 220 : 1, 2
Nats: “Awit Pangeran Yehuwah wus nglipur umate, wus nebus Yerusalem.” (Ayat 9)
Ing jaman rumiyin nalika layang punika taksih dados salah satunggalipun alat komunikasi kaliyan tiyang ingkang tebih jarakipun, rawuhipun tukang pos punika kathah ingkang ngrantos. Awit rawuhipun tukang pos punika ngasta layang ingkang wosipun bab pawartos saking brayat ingkang tebih, saking kanca, saking pacar, lan sanesipun. Rawuhipun tukang pos punika wigati awit tugas ingkang dipun tindakaken lan ugi pawartos (layang) ingkang dipun bekta.
Ing jaman nabi Yesaya, bangsa Israel saweg ngalami gesang sangsara awit dipun bucal ing Babil. Sejatosipun, sadaya punika karana gesangipun bangsa Israel sampun nyimpang saking Gusti, lantaran nyembah brahala sarta mboten saged nresnani sesaminipun. Ing satengahing ngalami gesang ingkang sangsara punika, bangsa Israel sami ngrantos pawartos rahayu, inggih punika pangluwaran saking negari Babil. Ing waosan kita, nabi Yesaya ngaturi pawartos rahayu dhateng bangsa Israel. Pawartos saking Pangeran Yehuwah ingkang wosipun Panjenenganipun badhe paring pangluwaran. Pangeran Yehuwah badhe nebus umat-Ipun. Pawartos punika saged nuwuhaken karahayon lan dados panglipuran tumrap bangsa Israel ingkang nandang kasangsaran. Pangluwaran saking Gusti Allah punika ingkang ndadosaken gesangipun bangsa Israel ngalami katentreman. Pawartos rahayu punika saged dipun tampi dening tiyang ingkang sami waspada, jumaga, setia, sabar, pracaya lan kebak ing katresnan. Tiyang ingkang kados mekaten badhe giyak-giyak, surak-surak awit nampi kabingahan sejati saking Pangeran Yehuwah.
Samangke, ing satengahing pigesangan kita ugi kathah panindes, kekerasan, ancaman, gesang ingkang mboten adil, dereng malih nalika kita nglampahi piawon ingkang saged ndadosaken gesang kita ngalami kasangsaran. Ing kawontenan ingkang mekaten punika, Pangeran Yehuwah maringi pawartos rahayu dhateng kita lumantar rawuhipun Sang Juru Wilujeng ing jagad, ingkang dados jaminan kita minangka tiyang pitados. Pawartos Natal dados kakiyatan lan kabingahan tumrap tiyang pitados ing jagad ingkang ngajeng-ajeng pangluwaran, katentreman, lan karahayon. Sumangga kita tansah sabar, jumaga, setia njagi iman ugi pangajeng-ajeng kita dhumateng Gusti supados kita saged nampi panglipuran ingkang sejati saking Gusti. Amin. [nn].
“Panglipuran saking Gusti kedah kita tampi kalayan pitados, setia, sabar supados kita ngalami karahayon.”
