Waosan : Roma 5 : 1 – 8 | Pamuji : KPK 85 :1
Nats: “Kita padha urip kalawan rukun karo Allah marga dening Gusti kita, Yesus Kristus.” [ayat 1]
Miturut A Clebsch lan Charles R Jaekle, ing buku ingkang irah-irahanipun Pastoral Care in Historical Perspective, nerangaken bilih salah satunggiling ginanipun penggembalaan (pamerdi) inggih punika, reconciling (rekonsiliasi). Ingkang ateges ngrukunaken lan mulihaken sesambetan antawisipun manungsa kaliyan sesaminipun, ugi ngrukunaken lan mulihaken sesambetan antawisipun manungsa lan Gusti Allah. Perkawis punika wigatos sanget dipun mangertosi dening para pelados ingkang saweg ngayahi peladosan pendampingan/penggembalaan pastoral dhateng warganing pasamuwan.
Kita mboten saged selak bilih sesambetan kita kaliyan sesami lan langkung-langkung kaliyan Gusti Allah asring dhawah wonten ing perkawis ingkang mboten sae. Kita nate crah kaliyan sesami, punapa malih nerak angger-anggeripun Gusti, awit godhaning donya. Mila saking punika, kita mbetahaken pulihing sesambetan lan karukunan malih. Maligi sesambetan kita kaliyan Gusti Allah, sinten ingkang saged mulihaken lan ngrukunaken? Ingkang saged mulihaken lan ngrukunaken inggih punika Sang Pastor/Gembala Agung, inggih punika Gusti Yesus Kristus. Rasul Paulus nerangaken bilih awit Gusti Yesus Kristus, kita sami gesang kanthi rukun kaliyan Gusti Allah (ayat 1). Gusti Yesus sampun ngurbanaken dhiri, kanthi seda sinalib supados sesambetan kita kaliyan Gusti Allah dipun pulihaken malih. Nggih kita ingkang sami pitados dhumateng Gusti Yesus, ingkang saged ngraosaken karukunan lan pulihing sesambetan punika.
Menawi Gusti Yesus sampun ngrukunaken lan mulihaken sesambetan kita kaliyan Gusti Allah, kados pundi kawontenaning kapitadosan kita samangke? Sangsaya dangu sangsaya kiyat, utawi sangsaya dangu sangsaya kendho? Sampun ngatos iman kapitadosan sangsaya kendho. Panggodha ingkang saged ndadosaken kita dhawah ing sesambetan ingkang mboten sae kaliyan Gusti, tansah wonten. Mila saking punika mangga sami mbudidaya gesang supados kapitadosan kita sangsaya kiyat. Amin. [SWT]
“Katentreman badhe kasembadan menawi wonten karukunan.”
