Waosan: Purwaning Dumadi 41 : 53 – 42 : 17| Pamuji: KPJ. 401 : 3
Nats: “Pancen Sang Yusuf ora pangling marang para sadhereke, nanging para sadhereke padha pangling marang panjenengane.” (PD. 42:8)
“Aku ngapura samean, ning aku ora bakal nglalekake kaluputan samean”, tembung punika asring kita mirengaken nalika wonten tiyang ingkang lepat lan boten saged kaapura. Tembung “ora bakal nglalekake” punika sanes tembung ingkang limrah. Tembung punika saged ndadosaken pasulayan, awit sedherek ingkang tumindak lepat, saged nggadhahi kepinginan males. Karana punika bilih wonten sedherek kita ingkang lepat dhateng kita, sikap kita kedahipun purun paring pangapunten. Punapa paring pangapunten punika kedah nglalekaken punapa ingkang sampun dipun tumindaken dhateng kita? Sejatosipun boten, tamtu kemawon kita taksih emut kalepatanipun dhateng kita, nanging kita boten angsal mbales. Kita kedah tetep nresnani sedherek kita punika.
Kadosdene waosan kita, Yusuf ingkang jumeneng patih, nggih punika tiyang ingkang nggadhahi kuwasa ing tlatah Mesir, boten tumindak samena-mena nalika para sedherekipun nyuwun pitulungan dhateng piyambakipun. Sanadyan punapa ingkang sampun dipun tindakaken para sedherekipun punika ndamel kuciwaning manahipun Yusuf, ananging Yusuf boten kepengin mbales para sedherekipun. Kacariyos bilih para sedherekipun Yusuf punika pangling dhateng Yusuf, ananging Yusuf kanthi manah ingkang kebak katresnan taksih ngemuti para sedherekipun. Yusuf boten nggadhahi raos pasulayan dhateng para sedherekipun, sanadyan para sedherekipun sampun tumindak awon dhateng piyambakipun. Ing ngriku, Yusuf paring pitulungan dhateng para sedherekipun punika.
Manah ingkang kuciwa saged kemawon sapunika kita raosaken, ananging sampun ngantos kita nggadhahi raos kepengin mbales dhateng tiyang ingkang sampun tumindak lepat dhateng kita. Gusti Allah boten nate paring pitedah, supados kita mbales punapa ingkang sampun dipun tindakaken kaliyan tiyang sanes dhateng kita. Ananging Gusti Allah paring pitedah supados kita saged paring pangapunten dhateng tiyang ingkang sampun tumindak lepat dhateng kita. Kados dene Yusuf ingkang boten nggadhahi raos pasulayan, punika ugi ingkang dados timbalan kita. Sugeng paring pangapunten, Gusti tansah mberkahi kita. Amin. [nda].
“Sampun ngantos nggadhahi raos pasulayan”
