Waosan : Kohelet (Pengkhotbah) 12 : 1 – 8, 13 – 14 | Pamuji : KPK 190
Nats: “Ringkesé apa sing kokrungu kabèh mau mung saprekara, yakuwi:
Ngabektia marang Allah lan lakonana dhawuhé, sebab kuwi maksudé enggonmu dititahaké.” [ayat 13]
Wonten satunggaling tiyang, sebut kemawon asmanipun Bakti Aji. Piyambakipun sregep sanget ngabekti. Yen wonten wekdal, dinten Minggu ngabekti boten cekap ing grejanipun piyambak, nanging ugi dhateng greja sanes. Anggenipun ngabekti katindakaken kanthi tumemen. Wonten tiyang sanesipun, sebut kemawon asmanipun Darma Aji. Tiyang menika tumindakipun sae sanget, boten nate mitunani tiyang sanes, malah remen tetulung lan weweh. Nanging piyambakipun awis sanget ngabekti ing greja utawi ing papan sanes.
Miturut panjenengan sinten ingkang langkung sae? Bakti Aji menapa Darma Aji? Mbokmenawi wangsulan ingkang sae inggih menika Bakti Darma Aji. Tegesipun kekalihipun, dadosa ngabekti lan tumindak sae, dipun lampahi sesarengan kanthi temen-temen.
Pancen mekaten ingkang dipun dhawuhaken dening Juru Kotbah ing waosan kita dinten menika. Pangabekti menika kedah kalajengaken tumindak ingkang sae, mekak hawa nepsu. Menawi bakda ngabekti taksih nguja hawa nepsu: serakah, nggorohi tiyang sanes, mitunani tiyang sanes, lsp, pangabekti menika dados tanpa guna, muspra. Kosokwangsulipun, menawi tumindak sae boten kinanthenan pangabekti dhateng Gusti, tumindak menika ugi tanpa guna. Awit anggenipun manungsa saged gesang lan tumindak sae menika namung awit saking pakaryan, panuntun lan sihipun Gusti. Namung Gusti Allah ingkang nitahaken kita dados gesang. Dados, yen boten ngabekti dhateng Gusti ateges boten ngajeni Gusti ingkang nitahaken lan paring gesang.
Kita katitahaken supados nindakaken kasaenan pakaryanipun Allah kanthi bekti dhumateng Panjenenganipun. Pangabekti ingkang sejati menika mesthi kalajengaken tumindak sae dhateng sedaya titah. Tumindak sae ingkang utami menika mesthi kadhasaran pangabekti dhumateng Gusti. [st]
“Pangabekti lan tumindak sae menika kados gambar kalih ing arta ingkang boten saged kapisah.”
