Waosan : Markus 10 : 17 – 22 | Pamuji : KPK 133
Nats: “Mung kari saprakara kang kakuranganmu: Mundura, barang darbekmu dolana kabeh, pepayone wenehna marang wong-wong miskin, temahan kowe bakal tampa bandha kaswargan, banjur balia mrene melua Aku!” [ayat 21]
Tembung “Melua Aku” ngemu teges pilihan. Sae ingkang nimbali ugi ingkang dipun timbali. Kangge ingkang nimbali mesthi sampun mangertos menapa resiko menawi tiyang menika sampun dipun timbali. Saged ugi dados sae ugi malah dados momotan. Menapa malih ingkang nimbali menika Gusti Yesus piyambak. Menawi boten ndherek mesthi badhe kecalan wewengan (kesempatan). Menawi ndherek temtu badhe nilar menapa ingkang dipun karemi, saged ugi bandha, malah semah dalah sanak kadang ugi.
Ing waosan kita, wonten tiyang anem mlajeng-mlajeng sowan ing ngarsanipun Gusti Yesus. Temtu tiyang menika kanthi raos ingkang makantar-kantar. Gusti Yesus ngersakaken tiyang menika kendel sawetawis lan puruna mikir. Gusti ngersakaken supados tiyang menika sampun ngantos sowan kanthi emosi tinggi. Gusti Yesus ngersakaken supados tiyang menika namung mandeng kanthi adreng ing ngarsanipun Gusti Allah. Guru lan pawarta sejatosipun namung paring pitedah ingkang tumuju dhateng ngarsanipun Gusti Allah.
Gusti Yesus paring pitakenan dhateng pemuda menika: “Kanthi samubarang darbekmu kabeh, kanthi kabeh sing kok bisa lakoni, kowe wis nglakoni apa marang wong liya?” Ingkang sampun lumampah bilih kaurmatan ingkang sampun katampi pemuda menika dereng nglampahi menapa-menapa. Ugi mekaten ingkang dipun lampahi tiyang Kristen kathah-kathahipun. Menika ingkang dados kelemahan tiyang menika lan kados kita ugi. Sampun ngantos kita nggadhahi pikiran bilih kasaeanan saged kagayuh kanthi boten nglampahi menapa-menapa.
Nanging ingkang leres menawi kita saged sarta purun nyaosaken badan lan sedaya ingkang kita darbeki sarta purun nyade sedaya ingkang kita gadhahi kangge tiyang sanes, kanthi mekaten kita badhe pikantuk karaharjan ingkang saestu kangge gesang samangke ngantos kalanggengan. [Bpur]
“Saben tiyang saged mlebet ing Kratoning Allah angger purun lan saged nglampahi menapa ingkang dados karsanipun Gusti Allah.”
