Waosan: Ayub 39 : 1 – 11 | Pamuji: KPJ. 145 : 1
Nats: ”Ara-ara kang Sunparingake dadi papan padunungane lan tanah asin dadi pasabane.”(Ayat 9)
Clive Staples Lewis satunggaling pakar sastra saking Britania Raya nate nyerat menawi: “bab kasangsaran saged dados gaman ingkang ampuh kangge kaum atheis damel nyerang iman Kristen.” Bilih Allah wonten, kenging punapa tiyang mursid sangsara? Pitakenan punika nate dipun aturaken dening Ayub. Wonten ing Ayub 21:1-34; Ayub 24:1-25, Ayub ngresula kanthi kathah pitakenan. Kenging punapa tiyang mursid mboten angsal bab ingkang sae, sawangsulipun kenging punapa tiyang dursila gesang ing kasaenan? Sadaya punika ndadosaken Ayub bingung.
Gusti ngaturi pirsa Ayub menawi Panjenenganipun ingkang dados pangreksaning sadaya titah ing donya punika. Gusti sampun mranata kanthi sae supados sadayanipun saged gesang ing donya. Gusti Allah ngandharaken ciri khas para kewan alas punika kangge nedahaken bilih manungsa mboten saged ngendalekaken para kewan alas punika. Manungsa punika winates, nanging ing salebeting kawinatesanipun, Gusti Allah karsa paring pitulungan lan ngrimati sadayanipun. Lumantar wangsulan kalawau, Ayub ngrumaosi bilih piyambakipun mboten kuwawi nggayuh pemanggihipun Gusti Allah. Ayub mboten wonten punapa-punapanipun bilih dipun bandingaken kalayan panguwaosipun Gusti Allah. Ing salebeting kasangsaranipun tiyang mursid mbok bilih Gusti Allah mendel, ananging sejatinipun Panjenenganipun pirsa lan mboten nglirwakaken. Panjenenganipun sagah paring wangsulan lan pitulungan ing titiwancinipun.
Saking cariyos punika kita saged mangertos menawi manungsa punika winates. Kita namung ngertos punapa ingkang taksih kagayuh dening panca indra kita, nanging kita babar pisan mboten saged mangertosi punapa ingkang mboten katingal utawi bab-bab ingkang badhe kalampahan ing mangsa ngajeng. Mangga kita sami pitados bilih Gusti Allah ingkang kebak pangwaos tansah ngrimati kita kalayan katresnan. Pramila saking punika punapa kemawon ingkang kita adepi, sumangga kita tansah pasrah lan nggadahi pangajeng-ajeng bilih Gusti Allah karsa mitulungi kita ing titiwancinipun. Amin. [YHS].
“Gusti mboten nate mungkasi sadayanipun kanthi bab ingkang negatif,
nanging mungkasi sadayanipun kanthi bab ingkang positif”
