Waosan: Nehemia 9 : 16 – 25 | Pamuji: KPJ. 118
Nats: “Nanging Paduka punika Gusti Allah ingkang sugih pangapunten, asih darma tuwin ambek welasan, sabar saha agung sihsusetyanipun.” (Ayat 17b)
Satunggaling prekawis ingkang ndadosaken manungsa saged ajeg nglampahi gesangipun, inggih punika kasetyan. Lumantar kasetyan, manungsa saged konsisten nglampahi punapa ingkang dados ayahan gesangipun saben dinten. Contonipun: setya ing gesang bebrayatan, ing kekancan, ing pandamelan, lsp. Ananging saking sadaya ingkang sampun kasebat kalawau, menawi kita jujur, taksih wonten prekawis-prekawis ingkang dereng saged kita tindakaken kanthi setya. Lampah gesangipun manungsa punika asring dhawah ing panggodha lan kalepatan. Mila lumantar waosan dinten punika, kita badhe ningali, kados pundi lampah gesangipun bangsa Israel ingkang tebih saking Gusti Allah.
Bangsa Israel punika sampun makaping-kaping mboten manut dhumateng Gusti. Bangsa punika sampun manembah brahala, mboten ngestokaken karsanipun Gusti, mboten setya dhumateng Gusti. Para leluhur bangsa Israel sami gumunggung sarta mboten setya tuhu dhateng printahipun Gusti. Para leluhur Israel punika sami lumuh mirengaken dawuhipun Gusti, sarta namung mentingaken dhirinipun piyambak. Senadyan ta bangsa Israel asring selak dan mboten setya dhumateng Gusti, Gusti Allah tetap setya lan mboten nate nilar umat-Ipun. Gusti Allah tansah nedahaken katresnan lan kasetyan-Ipun dhateng umat-Ipun. Panjenenganipun kersa nuntun bangsa Israel medal saking Mesir tumuju Kanaan. Panjenenganipun kersa paring kawilujengan dhateng umat-Ipun.
Menawi Gusti Allah sampun nedahaken katresnan lan kasetyanipun ingkang ageng dhateng bangsa Israel, lajeng kados pundi kaliyan lampah gesang kita? Punapa kita ugi tresna lan setya dhumateng Gusti? Prekawis punika kedahipun dadosaken kita pribadi ingkang setya wonten ngarsanipun Gusti, mboten condhong ngiwa utawi nengen. Gesang kita punika kados tiyang ingkang mlampah ing pundi kathah sanget simpanganipun. Menawi Gusti mboten kebak sih piwelas saged ugi kita punika dhawah wonten ing kalepatan lan tumindak dosa. Pramila kita kedah ngupaya gesang ingkang kebak kasaenan kagem kamulyanipun Gusti. Gusti tansah paring panuntun dhateng gesang kita. Amin. [cito]
“Kawula tansah pengin gesang kados karsa Paduka, tansah dipun sampurnakaken.”
