Waosan: Wilangan 6 : 22 – 27 | Pamuji: KPJ. 34
Nats: “Kaya mangkono anggonira padha kudu ngetrapake asmaningSun marang wong Israel, temah bakal padha Sunberkahi.” (Ayat 27)
Nalika taksih lare, kita tamtu seneng sanget nalika badhe tindak sekolah, dipun paringi sangu arto dening tiyang sepuh kita. Kenging punapa? Awit yen sampun dipun sangoni, kita mboten bakal kuwatos nalika luwe utawi ngelak, awit arto punika saged kita damel tumbas jajan. Pramila yen sampun dipun sangoni estu ayem ing manah, kosokwangsulipun yen mboten dipun sangoni mbok bilih kita bakal clingak-clinguk, bingung anggenipun ngempet luwe utawi ngelak.
Berkah ingkang kaucapaken Musa dhateng Harun punika kadya gegambaran arto sangu. Ing waosan punika, nedahaken bilih bangsa Israel sami cecawis badhe nilaraken redi Sinai lan ngawiti lelampahanipun ing ara-ara samun tumuju ing tanah prajanjian. Pancen sanes lelampahan ingkang gampil, awit lelampahan ingkang badhe katindakaken bangsa Israel, sanes wekdal ingkang cekak (± 40 taun). Pramila, kangge ngantebi kapitadosanipun para umat kagunganipun, Gusti Allah badhe paring berkah lumantar Imam Harun. Kita saged migatosaken iba ageng Sih Rahmatipun Gusti Allah tumrap umat kagunganipun. Asmanipun Gusti Allah sinebut kaping tiga, minangka panjamin bilih Panjenenganipun setya nunggil ing antawisipun umat kagunganipun, punapa malih sacara bertahap tetembungan berkah punika ngrembaka. Ing basa Ibrani, saking 3 tembung (Ay. 24), dados 5 tembung (Ay. 25), ing wusana dados 7 tembung (Ay 26). Punika nggambaraken bilih berkahipun Gusti Allah sansaya tuwuh lan ngrembaka ing gesang umat kagunganipun, mligi kangge umat Israel. Sanadyan lelampahan ing ara-ara samun estu awrat, nanging berkahipun Gusti Allah estu ngicalaken raos ajrih-sumelang para umat sarta maringi kekiyatan umat kangge nindakaken lelampahan tumuju ing tanah prajanjian.
Pancen ayem sanget bilih gesang kita tansah binerkahan dening Gusti. Awit nalika kita nampi berkah saking Gusti punika, saged ngicalaken raos ajrih sumelang salebeting lelampahan pigesangan kita. Pramila, ing maneka warni tantangan lan pergumulan gesang kita ingkang awrat, ingkang kagambaraken kadya ing ara-ara samun, sumangga kita tansah pitados dhumateng Gusti Allah ingkang setya nunggil lan paring berkah ing gesang kita. Awit berkah-berkah-Ipun punika dados tanda nyata, bilih tresnanipun Gusti Allah dhateng kita umat kagungan-Ipun mboten nate kendhat. Amin. [mojo].
“Berkahipun Gusti jalari ayem ing ati.”
