Waosan: Jabur 22 : 25 – 32 | Pamuji: KPJ. 198 : 1 – 3
Nats: “Amarga Panjenengane ora mastani asor lan ora jijik marang kanisthane wong kang katindes, sarta ora ngaling-alingi wedanane, lan miyarsakake nalikane wong mau sesambat nyuwun tulung marang Panjenengane.” (Ayat 25)
Gesang ing India tahun 1940-an kawontenanipun ewed sanget, karana para rakyat ngalami kacingkrangan ekonomi lan perang agami, ingkang murugaken crah kaliyan Pakistan. Kawontenan punika ndadosaken Kalkuta (salah satunggale kitha ing India) dipun kebaki dening pengungsi, korban perang, lan tiyang mlarat. Prekawis punika nuwuhaken timbalan tumrap Bunda Teresa kangge mujudaken katresnanipun Gusti Allah. Kanggenipun Bunda Teresa, katresnanipun Gusti punika sangsaya nyata kawujud lumantar tumindak. Pramila, piyambakipun purun rawuh, nyelak, lan leladi dhateng para tiyang ingkang mlarat lan nandhang sangsara punika.
Gusti Allah estu peduli dhateng umat-Ipun. Panjenenganipun mboten mastani asor lan jijik sarta mboten nebih saking umat-Ipun ingkang nandang sangsara lan katindes. Punika ingkang dipun raosaken dening Juru Mazmur ing waosan kita. Nalika Juru Mazmur ngalami prekawis ingkang awrat, punika mboten ndadosaken piyambakipun nebih saking Gusti. Juru Mazmur tetep andhap asor, sabar, lan terus ngupaya Sang Yehuwah (Ay. 27), kanthi pitados bilih Panjenenganipun tamtu paring pitulungan. Pramila Juru Mazmur saged memuji Gusti ing satengahing kaprihatosan gesangipun. Punika negesaken agenging imanipun dhumateng Gusti Allah. Iman punika ingkang ndadosaken piyambakipun pasrah, matemah saged ngraosaken katresnanipun Gusti.
Gusti Allah peduli dhateng kita. Panjenenganipun ugi kersa paring pitulungan dhateng kita nalika kita ngalami kasangsaraning gesang karana prekawis gesang ingkang kita alami. Langkung-langkung prekawis karohanen kita, inggih punika dosa-dosa kita. Gusti Allah sampun ngetingalaken sih-Ipun dhateng kita, awit Sang Kristus sampun seda kangge kita nalika kita taksih kawengku ing dosa (Rom 5:8). Bilih kita sampun ngraosaken sih-Ipun Gusti lan pitados dhateng kasaenanipun Gusti ingkang peduli punika, sampun ngantos kita gampil semplah nalika ngalami prekawis ingkang ewet. Mangga kita tansah nyelak dhumateng Gusti sarana pandonga lan pamuji. Memuji Gusti saged kita wujudaken sarana tumindak peduli dhateng sesami kados dene bunda Teresa wau. Punika wujud nyata anggen kita nresnani Gusti ingkang sampun peduli dhateng kita. Amin. [nn].
“Preduli dhateng sesami punika wujud nyata saking memuji Gusti.”
