Waosan: Lelakone Para Rasul 2 : 1 – 11 | Pujian: KPJ. 287
Nats: “Tumuli kabeh padha kapenuhan ing Sang Roh Suci sarta banjur padha wiwit guneman nganggo basa-basa liya, bab kang kawisikake dening Roh supaya kalairake.” (Ayat 4)
“Gusti, kula mboten saged paring pangapura, awit awrat sanget!”
“Gusti, umur kula sampun 35 taun, papan padamelan dereng tumata, punapa kula saged ngraosaken kacekapan?”
“Gusti, samubarang sampun kula lampahi, ning hasile nggih tetep kados mekaten!”
Tembung-tembung ingkang kados mekaten punika, asring tuwuh wonten manah kita lan ndadosaken pakaryanipun Gusti Allah mboten saged karaosaken lan kapirsanan alit, awit ingkang dados pepalangipun nggih dhiri kita piyambak!
Sasampunipun Gusti sumengka dhateng ing swarga, punapa ingkang dados dhawuhipun punika nyata kababar (Pr. 1:8). Estu ngedap-edapi punapa ingkang kalampahan! Nalika Roh Suci tedhak wujud ilat-ilatan kaya urubing geni, ambyar nibani sawiji-wijing tiyang, kacariyosaken bilih para sakabat kalawau kuwawi wicantenan ngagem basa ingkang maneka warni, nggih punika basa saking daerah-daerah piyambak. Pangangkahipun, mujudaken paseksi babagan Pakaryaning Gusti Allah (Pr. 2:11). Menawi dipun gali, sinten ta para sakabat ing wekdal punika? Punapa tiyang ingkang kalebet golongan ingkang kasuwur utawi para imam? Mboten! Para sakabat punika namung tiyang biasa ingkang nampi timbalan dados seksinipun Gusti, lan saperangan ageng saking para sakabat punika namung juru amek iwak!
Nglangkungi Wates Panggalih – Mirsani punapa ingkang dipun alami dening para sakabat estu nedahaken bilih sadaya punika saged kalampahan menawi sampun dados Karsanipun! Punapa ingkang estu mokal dipun lampahi dening para sakabat, sesarengan kaliyan Gusti piyambakipun saged mujudaken pakaryan ingkang ngedap-edapi ingkang sejatinipun sacara nalar manungsa punika mokal! Roh Allah nggih punika Roh Suci ingkang makarya paring kasagedan nglangkungi watesing penggalih nalar manungsa. Asring panggalihing manungsa punika dados pepalang kagem pakaryaning Gusti Allah kababar kanthi tembung “bab kui ora bakal kelakon!” Sampun ngantos kita kesupen menawi kita punika kagungan Gusti ingkang nglangkungi samukawis-prakawis. Mangga kita tansah ngelingi bilih Roh Suci tansah makarya ing satengahing gesang kita ingkang pitados kaliyan punapa ingkang dados pakaryanipun Gusti! Amin. [gus].
“Gusti Allah kwasa mbabar bab punapa kemawon, ning manungsa diutus masrahaken sadayanipun ing Astanipun”
