Waosan : Markus 12 : 41 – 44 | Pamuji : KPK 187
Nats: “..randha miskin iku nyaosake luwih akeh katimbang karo wong-wong kabeh kang wis padha nglebokake dhuwit ing pethi pisungsung” [ayat 43]
Randha miskin! Punapa ingkang wonten ing pikiran kita menawi mireng “randha miskin”? Miturut kamus, randha ateges tiyang estri ingkang mboten kagungan semah, awit dipun tilar pejah utawi pegatan. Mboten wonten malih tiyang jaler ingkang nyekapi kabetahanipun, lan kedah nyambut damel piyambak. Secara sosial asring dipun remehaken. Langkung-langkung wonten katrangan miskin, sangsaya dipun remehaken. Perkawis punika asring kedadosan, awit tiyang asring nyawang sesaminipun saking status sosial. Randha miskin tamtu mboten kagungan punapa-punapa.
Nanging mboten mekaten ingkang dipun tindakaken dening Gusti Yesus. Rikala ing Padaleman Suci, Gusti Yesus pirsa bilih wonten perkawis ingkang saged dipun tuladhani saking randha miskin lan mboten saged dipun remehaken. Inggih punika ing bab ngaturaken pisungsung. Randha wau miskin, lan namung saged ngaturaken pisungsung arta tembaga kalih kepeng, pangajinipun sadhuwit. Senaosa randha miskin wau namung kagungan arta kalih kepeng, nanging kersa ngaturaken kalih-kalihipun. Kamangka sejatosipun saged setunggal kepeng kangge dhirinipun, lan kangge nyekapi kebetahaning gesang jasmaninipun. Kawontenanipun ingkang miskin, mboten dados alangan kangge piyambakipun mujudaken saos sokuripun dhumateng Gusti.
Lantaran randha miskin Gusti Yesus paring piwulang, bilih pisungsung mboten namung dipun temtokaken sekedhik lan kathahipun arta, nanging tulus lan ikhlasing manah ingkang perlu kawujudaken. Piyambakipun boten rumaos kuwatos kaluwen. Piyambakipun boten ajrih kecalan srana misungsung. Punika ingkang ndadosaken pisungungipun randha miskin punika aji sanget. Randha miskin misungsungaken sedaya ingkang dipun gadhahi, inggih punika ingkang dados nafkahipun. Kados dene randha miskin punika, sumangga kita misungsung dhumateng Gusti kanthi eklas lan tulus, tanpa raos sumelang lan ajrih kecalan! Gusti ingkang nampi pisungsung ingkang aji mesthi paring berkah nyekapi sedaya kabetahan kita, malah kanthi luber. [SWT]
“Misungsung kanthi trusing manah, dados berkah”
