Waosan : Jabur (Mazmur) 40 : 1 – 11 | Pamuji : KPK 136
Nats: “…pakaryan Paduka ingkang elok saha karsa Paduka tumrap kawula sadaya, boten wonten ingkang saged kajèjèraken kaliyan Paduka. Kaelokan Paduka badhe kawula cariyosaken saha kawula ucapaken, nanging menawi kaetang, kakathahen sanget cacahipun.” [ayat 31b]
Tanah Jawi Wetan menika elok, endah sanget. Menika badhe kita sumuri menawi kita ndlajahi tanah Jawi Wetan sinambi maspaosaken sadaya kawontenan. Ing ngriku kathah redi (gunung) lan gumuk, lepen lan jurang, wonten siti wiyar lan wrata sanget, nanging ugi wonten pareden ingkang panjang sanget temah marginipun menggak-menggok makilo-kilo meter. Kathah sanget pasabinan lan pategilan, dhusun-dhusun lan kitha-kitha sarta pesisir. Wonten kathah sanget warni-warni tetuwuhan, kewan-kewan ingkang mabur, mbrangkang, nggremet, utawi ngelangi. Ugi wonten warni-warni kabudayan (wayang, ludruk, janger), lelagon, tari-tarian, lsp. Menika sadaya tamtu titahipun Gusti Allah ingkang tansah dipun rimati kanthi setya tuhu. Saestu endah sanget. Menika nembe ing tanah Jawi Wetan, dereng ing perangan sanesipun ing negari kita, dereng salumahing bumi. Kita saged membayangkan saiba endah lan elok pakaryanipun Gusti Allah.
Kawontenan ingkang elok kados mekaten menika tamtunipun ingkang dipun sipati dening juru masmur ing waosan kita dinten menika. Kawastanan elok sanget pakaryanipun Sang Yehuwah, karana Panjenenganipun piyambakan -boten kaliyan sinten-sintena- ingkang nitahaken jagad raya ingkang kalangkung ageng menika, malah saisinipun sadaya. Pramila juru masmur katingal rumaos ngungun lan bingah sanget. Karana nyumurupi pakaryan ingkang elok sanget lan rumaos ngungun sanget menika, juru masmur kabereg lan kepengin sanget nyariyosaken pakaryanipun Sang Yehuwah menika, sarta kanthi bingah netepi angger-anggeripun Allah.
Sumangga saben dinten kita nyipati pakaryanipun Gusti Allah ingkang elok lan endah. Sampun namung nyipati karisakan-karisakaning bumi menika! Sumangga eloking pakaryanipun Gusti Allah menika kita cariyosaken dhateng anak-putu kita, dhateng tanggi tepalih kita, supados sedayanipun sami kabereg mbangun turut dhateng rehing Gusti Allah ingkang maha kawasa. [st]
“Ngrumaosi eloking pakaryanipun Gusti ngatag manah manut Gusti.”
