Waosan : Mazmur 80 : 7 – 15 | Pamuji : KPK 89
Nats: “Dhuh Gusti Allah ingkang sarwa dumadi, kawula mugi sami Paduka pulihaken, mugi karsaa nyunaraken wadana Paduka,…” [ayat 8]
Lare alit menawi dipun gonceng sepedha lajeng dipun ajak tumbas dolanan dhateng toko, remen sanget, praupanipun sumringah, ing margi saged nyanyi-nyanyi saking bingahipun. Lega! mbokmenawi lajeng mbatin, ‘bapakku kok apik temen, ngajak goncengan sepedha, nukokake dolanan’. Ing batosipun saweg mili ilining toya kabingahan (mata air).
Kosok wangsulipun menawi dipun dukani krana boten purun adus, boten purun tilem, boten purun nedha, ugi kalamangsa cengkre dhateng rayinipun, saged langsung pijer nangis. Mbokmenawi ing batosipun saweg sisah, pegel, lan kuciwa, ingkang dipun tandhani kumembenging luh (air mata), mular.
Boten kepara dangu anggenipun mular, lare alit kalawau sampun ngamplok malih dhateng tiyang sepuhipun. Kenging punapa? Krana anak pracaya bilih tiyang sepuhipun punika taksih nggadhahi katresnan, sanajan benten kawontenan, antawisipun mata air dan air mata.
Mekaten gesangipun Israel, gegambaranipun nate katanem ing tanah prajanjian, tuwuh ngrembaka, ngoyod lan saged ngebaki negari. Ron-ronipun saged ngayomi redi-redi lan wit aras. Ateges, karaharjanipun Israel sampun nglangkungi wates-wates negari karana sih rahmatipun Allah. Gesangipun raharja, nampi kamenangan, kasil, luber ing karahayon, berlimpah mata air.
Kawontenan ing inggil kalawau boten langgeng, wit anggur ingkang tuwuh ngrembaka lajeng dados risak, ron-ronipun gogrog, dipun idak-idak tiyang ingkang langkung, dipun tedha kewan. Punika ngengeti suku Yehuda ingkang dipun kepung dening prajurit Asyur. Wonten tumetesing luh, ingkang nggambaraken raos sisah ingkang lebet sajroning batos. Lajeng dhateng pundi bangsa punika sesambat? Sinten malih? Nggih dhateng ingkang nanem, inggih Gusti Allah piyambak, ingkang ngrimati manungsa kagunganipun, samangsa bingah lan sisah, samangsa gesang luber ilining toya (mata air), ugi samangsa gesang luber ilining waspa (air mata). [pong]
“Aja ngandelake raja, kaanane mung lebu. Dhatan kwasa mitulungi miwah paring rahayu.”
